Peerdsbos

Ligging

U bereikt het Peerdsbos aan de kant van Brasschaat ofwel:

• vanuit het park van Brasschaat
• vanaf de Bredabaan aan de Hemelakkers, aan de Melkerij, aan het Provinciaal Sportcentrum of aan de Kleine Barreel

Oppervlakte:

148 ha

Historiek

De naam Peerdsbos dook voor het eerst op in 1434 als “Peertsbusch”.
Gelegen op het gebied van zowel Brasschaat als Schoten is het Peerdsbos het oudst bekende wandelbos van de gehele provincie. Het Peerdsbos maakt deel uit van het domein Bremdonck, dat bestond uit akkers, weiden en bos voor timmer- en brandhout en dat in 1280 door Isabella van Breda aan het Gasthuis van Antwerpen geschonken werd. De Vlaamse Overheid heeft in 2008 het domein gekocht van het OCMW van Antwerpen. Het beheer is nu in handen van het ANB (Agentschap voor Natuur en Bos).
Het hele gebied werd in pacht gegeven en gezien de omvang zullen de pachtopbrengsten niet gering geweest zijn. Het domein voorzag dan ook in de noden van het Antwerpse Gasthuis.
In de loop der tijden werden grote delen van het oorspronkelijke domein verkocht en verkaveld onder meer aan Van Havre en Reusens waarbij het huidige Park van Brasschaat tot stand kwam. Vandaag de dag blijft er nog ongeveer 148 ha aaneengesloten bos over, slechts onderbroken door enkele kleine open plekken en weiden.
Vanaf 1 juli 1935 werd het domein voor een symbolische huur van 1 frank per jaar voor de duur van 99 jaar in pacht gegeven aan de Stad Antwerpen onder voorwaarde dat het als recreatieoord voor het grote publiek opengesteld moest worden. De stad staat in voor het beheer en het onderhoud van het bos en de gebouwen voor zover deze niet doorverhuurd zijn.

Gevarieerd bos

De bodem vandaag de dag behoort tot het Berken-Zomereiken-type. Er groeit erg veel adelaarsvaren, wilde kamperfoelie, valse salie, lelietje van dalen en dalkruid.
Meer dan 70% bestaat uit bos, meest zomereik, berk en naaldbomen waaronder zowel grove als zwarte den. De aandachtige wandelaar kan hier nog veel moois ontdekken, hoewel de recreatiedruk, vooral in het weekend zeer groot is.
Doorheen het bos stroomt de Laarse beek met een groot verval (2,8 m over 2 kilometer) en enkele zeer mooie meanders. De beek is wat er van de rivier “Olme” overbleef na de Sint-Elisabethsvloed, al naar gelang de bron tussen 1376 en 1430, die ook de Grote en de Kleine Schijn en in Nederland de Biesbos deed ontstaan. Sporen daarvan worden gevormd door de aanwezigheid van alluviale zanden en leem in de bodem rond de genoemde beken en rivieren.
Aan de Laarse beek vinden we nog een rijke keus aan planten– en dierenleven en met wat geluk trekt een blauwe schicht, de ijsvogel, uw aandacht.